سالروز تولدم نزدیکه و دارم به فکر میکنم که قراره چطور بگذره .. 

نه به لحاظ ظاهری و مجلس و این حرفا .. 

به لحاظ روحی و حال و روز خودم ...

به اینکه تو این چند سال گذشته ، همچین روزی در چه وضعیتی بودم و حالا قراره چطور باشم .. 

دو سال پیش رو خوب یادمه ، چقدر آشفته و پریشون احوال بودم و بدترین روزای زندگیمو میگذروندم و فکر نمیکردم دیگه چیزی درست شه .. 

پارسالم که از این ور بوم افتاده بودم و فکر میکردم حالا که مستقل شدم همه چی درست میشه .. چقدر حالم خوب بود !!

حالا هم ..

هنوزم فکر میکنم چقدر خوبه مستقل شدم .. اصلا کاش از همون اول زندگی اینکارو کرده بودم و بیخودی نزدیک یک دهه زندگیمو خراب نمیکردم ! 

ولی دیگه تو آسمون نیستم .. پاهام رو مطمئنم روی زمینه .. سرمم گاهی بالاست ، گاهی پایین .. 

و یه روز آرومم و خوب .. 

یه روز ناامید و خسته .. 

خوبم چون اینبار همسر واقعا داره تلاش میکنه برای حفظ زندگی خودشو تغییر بده .. هرچند که هر قدمی برمیداره خیلی سخت و سنگینه براش ، ولی مهم اینه به عقب برنگشته فعلا .. 

ناامید میشم چون هنوز زندگی نرمالی ندارم .. 

هنوز چاله چوله هایی سرراهم هست که اگه حواسم نباشه ، یهو با سر به زمین میخورم .. 

هنوز نقش ناظم زندگیمو دارم بازی میکنم و انگار که قراره حالا حالاها ادامه بدم و گویا نمیشه فقط با آرامش  معلم زندگی دخترکم باشم و ساعتهای استراحت کنار همسرم چای بنوشم و گل بگم و گل بخندم .. 

ولی با همه اینا خوبم خداروشکر .. 

به لطف خدا توی همین چندسال پر ماجرا ، چالش های سختی رو پشت گذاشتم و با کمک مشاور تونستم موفق بیرون بیام .. 

که این ینی تغییر به سمت روند مثبت .. 

الحمدلله ..